Son yıllarda Yükseköğretim Kurulu (YÖK) ve Üniversitelerarası Kurul (ÜAK) kararları üzerine şikayetler tarafıma oldukça arttı. Bazı şikayetlerin, dosyaların sümen altı edildiği bazı şikayet ve dosyaların ise ”ışık hızı ile” cezaya tabi olduğu şikayetlerini ve iddialarını uzun zamandır dile getirmekteyim.
2011’de YÖK’e girmiş ve 2014’ten bu yana da yönetimde yer alan isimlerin bazı sorunlara çözüm bulmaktan uzak olduğu ve bazı sorunların maalesef kaynağı oldukları kamuoyunun malumu. Son yıllarda ilk 500’de yer alan Üniversite sayımızda gerileme olduğu gibi kalite konusunda sıkıntı yaşadığımız da ortadadır.
Doçentlik konusunda ve diğer alanlarda (Disiplin ve Denetleme) dosyaların şeffaf ele alınmadığı, itirazların yeterince dikkatli okunmadığı, alınan kararların ise raportör inisiyatifinde olduğu aşikardır. Özellikle Disiplin ve Denetleme de yer alan dosyaların incelenme, rapor hazırlama ve üst kurullara sunma şeklinde değişiklik şart. Darbe dönemi ucube 2547 ve onun bağımsızlığı maalesef Savcıların da bazen elini güçsüzleştirmektedir. Öyle ki Savcılık izin almadan bazı dosyalara bakamamakta ve bu da yargılamanın yapılamaması hatta yargılamanın yapılsa dahi gecikmesine sebebiyet vermektedir. Cumhurbaşkanlığına doğrudan bağlı olması da bu sorunun kaynaklarından birisi olarak görülmektedir. Çünkü bu özerklik yer yer kullanılmıştır. Uzun zamandır dile getirdiğim gibi YÖK kalkmalı yerine Yükseköğretim Bakanlığı kurulmalıdır. YÖK’te yer alan her memur ve kurul üyesi asla sorgulanamaz olmamalıdır.
Doçentlik konusu ise son 3 yılın en büyük Akademik Sorunu olarak karşımıza çıkmaktadır. Özellikle 15 Temmuz hain darbe kalkışması sonrası bu kronik sorunlar daha da büyümüştür. Düşünün bu komisyon ve kurul üyeleri mevcut Dekan veya Rektör olunca süreç nasıl sağlıklı işleyebilir? Bir aday Doçentlik jürilerinin vermiş olduğu karara itiraz ettiğinde yüzlerce sayfalık itirazı hangi Rektör hatta hangi Dekan komisyon-kurul üyesi sağlıklı okuyabilir? Son 6 aydır bu eleştirilerimiz sebebi ile asgari ve etik vermeyi yineleyen jüri üyeleri sistemden çıkarılmaya, tek asgari diyen adaya da dosyalar yeniden gönderilmeye başlandı. Bu sebeple yeni ÜAK yönetimini de kutlamak gerekiyor. Çünkü daha önce ”Jüri Daima Haklıdır” mantığı sürekli hakim olmuştu.
Prof. Dr. Erol ÖZVAR hocanın gelişi ile bazı sorunların çözüme kavuşacağını düşünmekteyiz. Bu sebeple de ”Akademik Ombudsmanlık” sistemi kurulmalı, mevcut Dekan veya Rektörlerden kurulu komisyon ve kurullar ile itirazların ele alınamayacağı görülmeli, teknoloji çağının dijital tüm imkanları kullanılmalı ve görev alan hocalarımızın gerekirse tek görevi bu Akademik Ombudsmanlık olmalı. Kendisi de eski bir Rektör olan Sayın ÖZVAR da biliyordur ki bir kurumu, birimi idare ederken bu itirazları okumak oldukça zordur. Hatta maddenin tabiatına da aykırıdır. İyi niyetli dahi olunsa gözden kaçırılacak konular olacaktır. Bu sebeple önerimizin dikkate alınacağını ümit ediyoruz.
Kısaca teknolojik çağda en okumuş beyinleri bürokrasi zulmü ile sınamamak, Milli ve Yerli üretimin merkezi olan Üniversiteleri ve Akademisyenleri kıyas yaptığımız ülkelerin Akademisyenleri seviyesine taşımak, gençlerimizi en iyi şekilde eğitmek için bu çözüm önerilerimizin hayata geçirilmesi elzemdir. En büyük savurganlık okumuş insanı okuduğuna pişman etmektir!
50/D statüsünde araştırma görevlilerinin 35. Madde ile görevlendirilme hakkı olmasına rağmen bunun önüne geçen ve mağduriyete sebep olanlar konusunda da bu noktada iyileştirme yapılmalı. Dilekçem reddedildi. YÖK ve Cimer’e durumu bildirmeme rağmen aksiyon alamıyorum. Ben donanımlı bir akademisyen olma yolunda ilerlemeye çalışırken yayın, makale, tez yerine hukuka uygun olmayan ve sürünceme içerisinde bir süreçle cebelleşmekteyim. Bu böyle olmamalı.